Marcel Mariën rodio se 1920. u Anversu od majke Flamanke i oca Valonca, ili obrnuto (kako sâm duhovito napominje). Rastao je, dakle, u dvostrukoj jezičnoj kolijevci francuskog i flamanskoga. U svojoj sedamnaestoj godini upoznaje Renéa Magrittea. Ovaj susret je od prijelomne i presudne važnosti za Mariënov život i stvaranje, jer ga prijateljevanje s velikim nadrealističkim slikarom i drugim belgijskim naturalistima (Nougé, Scutenaire) uvodi u taj važan pjesnički i umjetnički pokret 20. stoljeća. Aktivno surađuje u izdavanju časopisa “Le Miroir Infidele” (Nevjerno zrcalo) i “Les Levres nues” (Gole usne). Izrađuje kolaže, kojima ostaje vjeran do danas, i redovito ih izlaže u Bruxellesu, kao i na velikoj skupnoj izložbi u Londonu (Surrealists objects and poems). Kad se 1941. vraća iz njemačkog zarobljeništva, osniva izdavačku kuću “L’Aiguillon aimanté” (Magnetski žalac), gdje primjerice objavljuje i P. Eluarda. Od 1963. do 1965. nalazi se u New Yorku i San Franciscu, potom boravi u Pekingu, koji demonstrativno napušta 1967. u vrijeme “kulturne revolucije”. Od tada stalno živi u Bruxellesu, premda često boravi u Parizu. Osniva kolekciju tekstova “Le Fait accompli” (Gotov čin – naslov preuzet od A. Bretona), u kojoj se pojavljuje i nova serija časopisa “Les Levres nues”. Poznat nadasve po tome što je napisao prvu monografiju o Magritteu. M. Mariën snimio je film “Imitation de cinéma”, koji je uzvitlao silnu prašinu u Belgiji, a u Francuskoj je čak i zabranjen. Umro je 1993. godine.
