Lički med

U proznim je radovima Kemal Mujičić Artnam uglavnom zaokupljen individualnim
sudbinama mainstream likova, u elementarno posloženim društvima bili bi to
pripadnici gornjega sloja srednje klase (profesori, liječnici, arhitekti, sitniji
poduzetnici i sl.), no kako živimo u krajnje iščašenim kontekstima, tako se i
sudbine tih likova ogledaju u zrcalu poremećenih društvenih odnosa, izloženi
svim mogućim transformacijama, pa i degeneracijama.
Lički med, autorov novi roman, po svim je elementima na tom tragu, zaokupljen
upravo društvenim devijacijama i iščašenim međuljudskim odnosima, u kojima
su gotovo pa neizbježni elementi svakodnevice: prevara, pljačka, prijetnje,
ubojstva, utjerivanje dugova, promjena identiteta, bjegovi i reinkarnacije u novim
ulogama, sa zapanjujućim registrom obrata, preskoka i iluzionistički zagonetnih
nestanaka, potom isto takvih uskrsavanja. Na periferiji žanrova (krimić, triler)
roman Lički med zanimljiv je dokument vremena, pripravan na svjetlo s kraja
tunela, ako nam se posreći.