Agamben Giorgio

Giorgio Agamben (Rim, 1942) talijanski je filozof i profesor teorijske filozofije na Sveučilištu u Veneciji. Gostovao je kao predavač na mnogim svjetskim sveučilištima. Iako su mu glavna područja interesa estetika i politička filozofija (biopolitika na pragu Michela Foucaulta), bavi se i cijelim nizom drugih pitanja, od ontoloških preko poetičkih do jezičnih. Godine 2006. dobio je Europsku nagradu za ogled Charles Veillon. Objavio je velik broj naslova među kojima: ll linguaggio e la morte, (1982), Idea della prosa (1985) (Ideja proze, 2004), Bartleby o della contingenza s Gillesom Deleuzeom (1993) (Bartleby ili o kontingenciji, 2009), Homo sacer (1995, hrv. izdanje 2006), La communità che viene (1990), Mezzi senza fine. Note sulla politica (1996) (Zapisi o politici: sredstva bez cilja, 2015), Quel che resta di Auschwitz. L’archivio e il testimone (1998) (Ono što ostaje od Auschwitza: arhiv i svjedok, 2008), L’aperto. L’uomo e l’animale (2002), Stato di eccezione (2003) (Izvanredno stanje, 2008), Il giorno del giudizio (2004), Profanazioni (2005) (Profanacije, 2010), Nudita (2009) (Goloća, 2010).